Türkiye nüfusunun yaklaşık yüzde 7’si engelli ve bu kiÅŸilerin önemli bir kısmının ortopedik engeli bulunuyor. Peki bu kadar çok engelli olmasına raÄŸmen sokaklarda ya da sosyal hayatın içinde neden bu insanlarla bu kadar az karşılaşıyoruz?
Bunun en temel sebebi, günlük yaÅŸam alanlarının büyük bir kısmının engelli bireyler için eriÅŸilebilir olmaması.
Sadece rampa yapmak yetmiyor, plansız yapılan inÅŸaatlar nedeniyle çoÄŸunlukla bu rampalar engellilerin kullanımına uygun olarak tasarlanmıyor, sonradan inÅŸa edildikleri için varolan yapıyla uyum saÄŸlanamıyor.
Dışarıdan görkemli ve cazip görünen günümüzde pek çok insanın sosyalleÅŸme durağı olan alışveriÅŸ merkezlerinin birçoÄŸu, ne yazık ki uygun rampalar veya asansörler sunmuyor.
Engelli bireyler saatlerce bazen günlerce tamir edilmeyen asansörlerden ötürü metro istasyonlarında mahsur kalıyor. Sosyal medyaya bakıldığında bu konu hakkında yapılan çokça ihbara hemen her gün rastlanabiliyor.
Yaya güvenliÄŸini artırmak için yapılan üst geçitler, rampalar olmadığında ya da asansörler çalışmadığında yürüme engelli bireyler için adeta aşılması imkansız bir engel haline geliyor. Üstelik bu sadece engelli bireylerin deÄŸil, bebek arabası kullanan ailelerin ve yaÅŸlıların da hayatını zorlaÅŸtırıyor.
Günlük hayatımızda sıkça kullandığımız dükkanlar, kafeler, hatta mahalle bakkalları bile çoÄŸu zaman engelli bireyler için hala eriÅŸilemez durumda. Bu eksiklikler, milyonlarca insanı sadece fiziksel deÄŸil, aynı zamanda psikolojik olarak da toplumdan izole ediyor.
Engellilerin sosyal hayatlarına entegre olabilmesi ve bağımsız yaÅŸam becerilerini kullanabilmeleri için bir rampa yapmak ne kadar zor olabilir ya da bir seyyar rampa satın almak…